P. neemt de positie in van personal assistent wanneer Hein zijn inleiding geeft, om erop toe te zien dat de uitleg niet te lang uitloopt en het spelen kan beginnen. Het mooie is dat emoties hier altijd een plaats krijgen en de prioriteit vooral is hoe ze in de juiste banen te leiden.
Vandaag komt een spannend moment: de rollen worden verdeeld. Er is altijd kans dat er reactie ontstaat, maar iedereen blijft rustig en positief, aanvaardend.
Er wordt gezocht naar licht, kleur en luchtigheid in tijd van oorlog.
De verdeling van de teksten gebeurt en iedereen werkt vandaag in kleine groepjes van 2-3 mensen samen in functie van de rol vb. Hamlet en Ophelia, Jason en Medea,… De verdeling van de rollen is gebeurd volgens overeenkomst van acteren en passende leeftijd, er werd op intuïtieve manier gezocht naar goeie combinaties van koppels. Mijn indruk is ook dat dit goed gelukt is, de rollen blijken goed te passen bij de stijl van de spelers vb. M. krijgt de rol van Medea, waarin ze haar vurig karakter goed kan gebruiken.
Ook de praktische kant komt aan bod: het repetitieschema wordt voorgesteld, maar er blijft ruimte voor aanpassingen afhankelijk van de beschikbaarheid.
De spelers krijgen nog een toelichting bij het inhoudelijk onderzoeksproces: Club Müller laat de excessen van het interbellum zien, met een link naar het cabaret. Er wordt gezocht naar licht, kleur en luchtigheid in tijd van oorlog. Waar toen het ontstaan van radio en vliegtuigen een grote impact had, speelt vandaag de macht van sociale media, fake news en desinformatie. Discriminatie tegenover bepaalde bevolkingsgroepen is tot vandaag de wereld niet uit en extreem rechts is opnieuw in opmars. Omdat Müller moest opletten met wat hij schreef, verborg hij kritiek in de herwerkingen en verhalen van Shakespear en uit de Griekse mythologie. De geschminkte gezichten komen terug en wekken meteen een mysterieuze sfeer door de combinatie van de donkerte van de oorlog en de kleuren in het gezicht.
