Hein geeft aan dat er in een repetitieproces drie fases zijn. In de eerste periode is alles nieuw, nu bevinden we ons in de middenfase, die de lastigste is. In de derde fase komen we tot de details en wanneer de eindmeet nadert stijgt de spanning en wordt het ook opnieuw leuker eenmaal de spelers hun personage en tekst door en door kennen.
Vandaag wordt de scenografie verder onderzocht, tijdens het toonmoment spelen ze in de box (kartonnen afsluiting) op scène, waarin een micro en camera zijn geïnstalleerd. De spelers zijn te zien via het videoscherm. Er wordt ook nagedacht over een decor met verschillende schermen verspreid over de ruimte.
‘Je moet je personage worden.’
Liselotte werkt samen met R. het personage van Jason verder uit. De nadruk ligt op de inleving in het personage, R. is zeer betrokken, geeft aan dat hij er dag en nacht mee bezig is. Hij is een natuurtalent! Grote inzet en krachtige uitstraling, intense emotionaliteit.
Tuur werkt aan de tekst met de twee E.’s en hun rol als MC. Beide meisjes moeten nog wat wennen aan het personage, maar tegelijk hebben ze er ook zin in. Ze moeten een uitbundige rol spelen, wat niet gemakkelijk is, maar uit het toonmoment spreekt al een grote vooruitgang. Er is meer zelfvertrouwen en enthousiasme hoorbaar in hun stem. Het feit dat ze de rol samen uitvoeren, versterkt hen ook, ze kunnen samen zoeken naar de juiste uitspraak en elkaar helpen en aanmoedigen. Dat ze tijdens het toonmoment achter de kartonnen box spelen zonder in beeld te komen, helpt om de schaamte te overwinnen.
Stefaan begeleidt D. en D., hij geeft goede inzichten in de tekstinhoud en legt de nadruk op de intentie van de tekst. Hij helpt hen te redeneren bij het vinden van de juiste klemtonen in de tekst en in het hoofd van het personage te kruipen. ‘Je moet je personage worden.’ Hij besteedt ook aandacht aan de interpunctie in de tekst en leert die te respecteren.
