Troost in een luciferdoosje
‘Goeie morgen! Goed geslapen?’, die woorden vind ik op een klein rood papiertje, dichtgevouwen in een luciferdoosje. Het doosje is bijna onherkenbaar zwart gekleurd met een witte zwaan en enkele glitterstickers op. Ik kies het uit een bak vol unieke luciferdoosjes opgesteld als installatie in het ziekenhuis van Menen.
Tijdens het Shake Hands With the City festival, kregen zeven studenten een locatie toegewezen om hun potje troost vorm te geven. De luciferdoosjes zijn uitnodigend, alsof elk exemplaar specifiek voor een bepaalde persoon is bedoeld. De locatie is welgekozen en de installatie is ook voor bezoekers een leuk lichtpuntje.
Shake Hands with The City bood een nieuwe kijk op de stad Menen, poëtisch en kleurrijk, met enkele blijvende souvenirs om te koesteren.
Op de markt van Menen staat een meisje achter haar kleurrijk kraam gelukskaartjes uit te delen. Elk mogen we een postkaart kiezen, met unieke illustratie en spreuk.
Een beetje verderop nodigt een studente mij uit om in de zetel plaats te nemen in een gezellige hoek. Op het tafeltje voor mij staan een aantal geboetseerde hoofden en ik mag er intuïtief één uitkiezen. Vervolgens vertelt het meisje mij een verhaal dat ze hoorde van een inwoner in Menen. Zo hoort bij elk beeldje een levensverhaal dat deels gebaseerd is op de werkelijkheid, aangevuld met fantasie. Een heel mooi en creatief opzet, dit zou ik gerust opnieuw willen beleven in een context als poëziefestival Watou.
Het festival geeft de kans om met een andere blik op verkenning te gaan doorheen de stad. In de winkelstraten passeer ik een aantal étalages waarop een gedicht staat geschilderd. Ik ben verrast door de kwaliteit van de poëzie en vind het een heel toegankelijke manier om mensen te laten meelezen met persoonlijke gedachten over troost.
In de bibliotheek vertelt een meisje over haar project, hoe ze met verschillende mensen in Menen in gesprek ging over de stad en over troost, hoe de verhalen zich aan elkaar knoopten en bij haar inspiratie gaven tot het schrijven van gedichten. Die bundelde ze samen met illustraties tot een fijne verzameling om mee te geven aan de luisteraars.
Tot slot vinden we in de buurt van de kerk in een oude boom een zelfgemaakte vlieger in verschillende kleuren. Er hangt een mooi verhaal vast aan het creatieproces, waarbij de studente verschillende stukken stof verzamelde bij mensen doorheen de stad. Op die manier eert de vlieger ook de diversiteit en is het een bundeling van verhalen in textuur.
Shake Hands with The City bood een nieuwe kijk op de stad Menen, poëtisch en kleurrijk, met enkele blijvende souvenirs om te koesteren.
