Lieverds,

eerlijk waar, ik ben moe, het land is moe, de formateur is moe, mijn maag keert zich om vijf keer per dag, ik heb hoofdpijn, ben kort van adem, alles wankelt. Mijn lijf, de onderhandelingen, de beurs, alles. Wankel, wankel, wankel! Niet zo heel lang geleden dacht ik nog:

iedereen dacht dat toen, er waren goede reden: de muur was neergehaald, geen vijanden meer, iedereen vrij en blij; precies of de zon scheen altijd, altijd kermis, foor, wafels, ijs, slagroom, chocolade, chewing gum, cola, bussen, treinen, tgv’s, auto’s, koersfietsen, bmx, bakfietsen, rolschaatsen, skateboards,Mtv, de laatste show, vliegtuigen, boeings, straaljagers, raketten naar de maan, ruimtestations en telescopen die verder kunnen zien dan de tijd. Werk, huizen, parken, geld genoeg voor iedereen; en voor de paar die daar niet in lukken, genoeg om te delen.