Agressie is een monoloog in dichtvorm die transformeert afhankelijk van hoe ons publiek erop reageert. We onderzoeken de link tussen agressie en intimiteit. Agressie heeft een lichaam nodig. Zonder lichaam geen emotie. Zonder ander geen gevecht. Uiteindelijk moeten we onze gevaarlijke lijven aanvaarden en ze durven gebruiken om te zorgen en verzorgd te worden: om kwetsbaar te zijn en te kwetsen.

SPEL: Kim Heerkens
TEKST & REGIE: Jeff De Maeyer
REGIEASSISTENT: Tess Van Cauter
KOSTUUM: Rowan Boeijen
DRAMATURGIE: Arnout Vandeputte
SPELCOACH: Flora Van Canneyt
BEWEGINGSCOACH: Elfine Radwanski
MET DE STEUN VAN: Stad Gent en Alles Kan

“Which of you shall we say doth love us most?”

De Figuranten brengt de troonzaal van King Lear naar Menen. Diep Diep Zwart speelt zich af in de schaduw van een koning. De schaduw van een vader. In het duister en op de tast is elk personage op zoek naar liefde. Een dochter die vol haat zit. Een Zot die altijd tweede viool speelt. En King Lear met een hoofd dat weigert stil te staan.

De performance is doordrenkt van een diepe eenzaamheid. Een diep verlangen naar en een nog diepere angst voor de liefde. In het duister, in het hart van het stuk, zit een vraag die geen van hen over de lippen krijgt: kan je echt van mij houden?

SPEL: spelers Open Atelier De Figuranten
TEKST & REGIE: Hein Mortier
SCENOGRAFIE & LICHT: Pablo Fontdevilla
MUZIEK: Gillis Sacré
KOSTUUM: Barbara De Laere
COACHING: Inne Goris

In 1917 schrijft politiek activiste en filosofe Rosa Luxemburg als oorlogsgevangene naar haar vriendin. “Ik zou je nog steeds willen onderdompelen in de roes van levensvreugde.” Ze spreekt over verlangen, over vrolijkheid, over de overweldigende schoonheid van de natuur en de vrijheid van een vogel. Woorden waaruit ze, ondanks haar benarde positie, kracht put.

De brief beroert honderd jaar na datum Sarah Bostoen. Zij zoekt de limieten op van beweging. Van volmaakte beheersing, tot impulsieve en bijna bestiale dans.

De live-pianomuziek start vanuit het motief van een vogelroep maar stroomt en neemt verrassende vormen aan. De tonen vloeien van ingetogen naar uitbundig obsessief.

Ontroerend, wild en intiem: Sarah en Gilles nemen je mee in dans en muziek die de snaren van de ziel bespelen. Laat je op 02/02 onderdompelen in een verhaal dat zindert.

CHOREOGRAFIE & DANS: Sarah Bostoen
COMPOSITIE & LIVE PIANO: Gillis Sacré
COPRODUCTIE: CC De Spil

In ‘Loro speelt Laura’ probeert een onbekende Vlaming een Italiaanse cultartiest uit de jaren 80 in de spotlights te zetten tijdens een talentenshow voor coverbands. Een oude, gevonden plaat zet hem op het spoor van de mysterieuze artieste en neemt hem op reis door de eighties. Een mengeling van een live-concert, documentair muziektheater en vreemde vrijdagavondtelevisie.

CONCEPT: Lennert De Vroey & Gilles Van Hecke
MET: Adele Raes, Lennert De Vroey, Jutta Daems, Caitlin Talbut, Nicolas Anné, Samuel Vekeman
REGIE: Gilles Van Hecke
SCENOGRAFIE: Gilles Pollak
KOSTUUM: Catharina Bossaert & Elisa Palm
VIDEO: Jannes Callens
PRODUCTIE: Trappelend Talent in coproductie met Het Laatste Bedrijf
COPRODUCTIE: Walpurgis, C-Mine

Valeria Saija – resident bij De Figuranten – opent de avond met een performance waar ze bij ons aan werkt. 

Er is geen menselijker daad dan het aangaan van een liefdesrelatie. Er is niks mooier, niks intenser en niks intrinsiek griezeliger dan het openstellen van de eigen persoon tegenover een ander, in de hoop in de samensmelting met die ander ‘volledigheid’ te vinden.

Eén en één maakt twee, en twee is volledig.

Wat laat ons ons hele leven lang verlangen naar dat complete samenvallen met een ander persoon?

En wat wilt het zeggen als we dat dan doen?

Wat betekent het om een echte, pure en eerlijke verbintenis aan te gaan met een ander, vreemd lichaam?

En bovenal: hoe krijg je zo’n groot, intens en ingewikkeld gegeven in alle verliefde, ruziemakende, sekshebbende, al dan niet toxische, intiem menselijke en bovenal eerlijke volledigheid in taal weergegeven?

TEKST, SPEL & CONCEPT: Arthur Decock
COACHING: Dounia Mahammed
DRAMATURGIE: Johannes Lievens
ANIMATIE: Lasse Geudens
MET DANK AAN: Theater Zuidpool, DeSingel, wpZimmer, deFiguranten, Schouwburg c o r s o, CC Het Gasthuis, 30CC, Platform in de Maak

Twee bacteriën dwalen over een huid. Ze lezen de tekens die erin achterbleven en vertellen wat onderhuids plaatsvond.

En peau de pêche deelt een reeks gedachten, die samen een ritmisch gedicht vormen; een atypisch lied over doorstreept worden en jezelf doorstrepen, over het verdringen van opdringerige herinneringen. Over wissen wat was en wassen wat is. Over wat met iemand kan gebeuren als validistische, racistische, seksistische blikken en woorden woekeren in je onderhuidse.

Een speelse, kleurrijke, muzikale performance. Een intiem delen dat hoopt te helen, dat wil ont-wikkelen wat ingewikkeld werd. Een binnenwereld die meer en meer vertelt over de buitenwereld.

De titel, En peau de pêche, verwijst naar de huid, maar ook naar een trainingsbroek die een tijd populair was bij Noord Afrikaanse jongens in Frankrijk en België (en bij Dounia zelf).

Op de afbeelding is het woord Beurette doorgestreept, nadat de term zelf lang genoeg mensen doorstreepte. Deze term, die zowel racistische als seksistische connotaties heeft, werd lange tijd gebruikt om mensen uit te wissen. (Beur, of rebeu, is een racistische term in het Frans om in Europa geboren mensen aan te duiden wier ouders of grootouders immigranten uit de Maghreb zijn. De term voor een vrouwelijke beur is beurette en heeft een sexistische connotatie, in het bijzonder vanwege de fetisjering van Noord-Afrikaanse vrouwen. Jarenlang was de rassencategorie beurette in Frankrijk het populairst op pornosites.)

CONCEPT, TEKST & PERFORMANCE: Dounia Mahammed
SCENOGRAFIE: Musia Mwankumi, Geertje Vangenechten
TOLK VLAAMSE GEBARENTAAL: Kristien Desmettre
MOTION GRAPHICS: Jacques Muela Kabeya
LICHTONTWERP: Louise Crabbé
PRODUCTIE: Flo Delameilleure
TECHNIEK: Fenna Maas
MUZIEK/SOUND: Alan van Rompuy
VERTROUWENSPERSOON: Shari Aku Legbedje
PRODUCENT: Moussem Nomadisch Kunstencentrum
COPRODUCENTEN: KAAP, Monty, Brakke Grond, viernulvier
MET DE STEUN VAN: de Vlaamse Gemeenschap